woensdag 31 december 2014

Het stokje van 2014

Ilse gooide me het stokje van 2014 door.
10 foto's van 2014, het werden er 12

Het voor mij een fantastisch jaar, op alle vlakken.
Zo veel leuke herinneringen, ik zet er enkele op een rijtje:



Het begin van de Pieke Wieke winkel, met slechts een paar stofjes. 
Ondertussen is de kast al veel te klein geworden 
(waarschijnlijk herkenbaar voor vele stoffenliefhebbers)

Ook het begin van de workshops, en het contact met zo veel leuke klanten.



De jongens groeiden uit tot twee liefhebbende broertjes. 
Die twee handen op een buik, zorgden voor vele moederhart smeltende broertjesmomenten. 
Hand in hand naar de Kapitein kijken, mét de gekkenbekken trommel onder de arm. 



Voor het eerst je naam op een zelfkant zien staan...
Een prachtige droom die uitkwam. Het resultaat van een fijne samenwerking.
De start van Soft Cactus, zo blij dat ik er deeltje van mocht zijn.



Het leukste en weekend van het jaar, eind april. 
Op weekend met 18 fantastische madammen. 
Het begin van een (h)echte groep gestikte wijven!



Het weekend was nog niet goed en wel voorbij en mijn man en ik zaten al op het vliegtuig richting IJsland.

Een super vakantie, genieten van elkaar, prachtige natuur maar ook van een grote dosis me-time.



12 juni, de 2de verjaardag van onze kleine krullenbol
Wij met zijn tweetjes op stap naar de zoo, super zo een dagje qualitytime!
De windpokken, die zijn we ondertussen al lang vergeten :)



Een dagje met het gezin naar de Efteling. 
Zo fijn om je eigen herinneringen terug te beleven door de ogen van je kinderen. 
De blik van Nand beschrijft de hele dag, verwondering, voorzichtig ontdekken, genieten met een kinderlijke vrijheid, kleine vlinders in de buik, zalig!



Nand zijn brandweerfeest, een intense maar o zo fijne dag!



Een weekje weg met de jongens en mijn ouders. Een herinnering met een dubbel gevoel.
Fijn om de kinderen zo met hun grootouders te zien genieten. Maar zo blij dat we weer thuis waren. Ook al was het augustus, het was koud (understatement van 2014, ik sliep onder 2 donzen met een electrisch dekentje erbij), nat en een miserabel huisje. 



Jorg en ik in Muchen, op de Marienplatz 
(klein weetje, mijn achternaam is Mariën). 
Voor mij een symbolisch moment, een paar uurtjes gestolen vakantie na enkele dagen stoffenenbeurs. Het vieren van de start van weer een spannende nieuwe droom die in vervulling zal gaan!



Letterlijk het hoogtepunt van 2014. Wij met ons gezinnetje op een bergtop. 
Zalig weer, super flinke kinderen en een prachtige wandeling.
Fantastisch om de liefdes van je leven zo samen te zien. 
Maar toch ook een beetje eng om ze langs de smalle bergpadjes te zien wandelen.



De laatste foto als symbool voor al die kleine momenten. 
Die zalige momenten dat de jongens samen languit liggen te spelen, waar we genieten van de rust die ons huisje brengt. Waar we ieder zich op zijn eigen manier kan ontwikkelen, en waar we allemaal samen zijn.
Onze Thuis!


En laat nu 2015 maar komen. 
Ik heb er zin in, want naar mijn gevoel wordt het zelfs nog beter als 2014

Bij deze wens ik dan ook iederen een fantastisch 2015!

Het is nipt, maar ik gooi het stokje nog even door naar een paar super madammen die ik het afgelopen jaar (beter) heb leren kennen.
Veerle, Daisy en blogloze Manuela

maandag 22 december 2014

Nieuwjaarskaartjes

Het zijn hier drukke tijden.
Het is te zeggen, niet hier op de blog, hier is het nogal rustig.

Doorwinterde bloglezers weten dat dat meestal niet betekent dat het achter de schermen rustig is.

Er werd hier niet zo veel nieuws genaaid.
Maar er werd wel hard gewerkt aan een nieuwe site, die zag je misschien al.
En ook aan nieuwe stofjes, die zal je zeker nog wel zien ...
Maar nu nog even niet ...

Ik dwaal af.

Nieuwjaarskaartjes, dat was het.
Mijn haat liefde verhouding. Ik krijg spontaan stress bij het denken aan kerstkaartjes.
Want elk jaar sta ik erop ze zelf te maken.
Ergens begin november begint  mijn wederhelft me er al mee te confronteren, die kerstkaartjes moeten aan het einde van de maand af! Desnoods koopt ge er, naam erop, zegels erop, en klaar.
Niet dus.
Kaartjes kopen, daar doe ik niet aan mee...

Stress dus, elk jaar op nieuw.

Vorig jaar las ik bij deze straffe madam, dat wij buiten onze liefde voor naaien, schone stofkes en papier beiden iets hebben met kerstkaartjes.
Zelfgemaakte kerstkaartjes, wat anders.
Dus daagde ik haar uit, wie volgend jaar het eerste klaar is met de kaartjes, krijgt een Secret Santa van de andere.
Dat zou zeker helpen. Ik ging in november zeker mijn kaartjes klaar hebben.
Niet dus.

De wederhelft begon, traditiegetrouw begin november, denk aan de kerstkaartjes ...

EN traditiegetrouw bleef ik het uitstellen, drukke tijden, ik zei het al.
In mijn hoofd groeide er een idee, maar daar bleef het bij.

Tot ik een glimp van haar kaartje zag verschijnen op instagram.

Tijd om in gang te schieten.

Ik ging aan de slag met vlieseline, kunstleder, papier, printer en mijn naaimachine.

Een combinatie van dingen waarvan ik hou, stof, een beetje bling, papier, naaien, een leuke tekst en ja, ook kerstkaartjes nieuwjaarskaartjes (ik gun mezelf dat weekje speling).

De kaartjes gingen op de post.

Voor de eerste keer werden onze kaartjes voor Kerst verstuurd.
Een wonder! Mijn missie was geslaagd.
Sociale druk, ik heb dat nodig...

Wie er nu eerst was?
Wel dat blijft nog een beetjes spannend!











maandag 1 december 2014

Mijn pelske en een nieuwe assistent

Ik hou van zacht!
En stiekem ook wel van roze ...


Patroon: aangepast van een blouse uit knipmode


Dat dit pelske al lang mijn aandacht trok is dus niet te verwonderen.

Een vluggertje, tenminste als je het stofzuigwerk er niet bij rekent.

Het model zou nog wat aangepast mogen worden ... want het valt nog wat breed.
Maar dat trek ik mij niet aan, want het is lekker zacht en lekker warm!





De foto's, dat is de laatste tijd wat moeilijker. Nu mijn vaste assistent, mijnheer de barbecue, naar de kelder is verbannen.

De oplossing lag binnen hand bereik: een middagdut van kleine broer, een half uurtje quality time en plezier met mama, en grote broer heeft er een hobby bij!

Hij doet dat goed, mijn nieuwe assistent! Ik kreeg zelfs aanwijzingen.
En de kadrage, dat lost photoshop wel op...

Ik las ooit een tip om mooi op de foto te staan. Je moet denken dat je kijkt naar iemand waar je veel om geeft.
Dat is helemaal niet moeilijk als je dit tegenover je ziet:







maandag 3 november 2014

Ole en de eekhoorns

Al van de dag dat Sharon de Ole uitbracht werd hij hier in huis gehaald. Sinds dan stond die ook om mijn naai lijstje. Maar toch kwam het er niet van.

Patroon: 

Stof en toebehoren:

Tot ik deze vrolijke bende van lillestoff binnen kreeg. Met de petrol groene punto di roma , een perfecte combinatie.

De Ole zal hier zeker nog een keertje van onder de naaimachine rollen. Ook al ging het naaien wat minder snel als verwacht, want:
  • een handleiding is er om stap voor stap te volgen, en niet te veel zelf na te denken, daar blijf ik het moeilijk mee hebben
  • als het op het vastnaaien van de mouwen aankomt, moet je dus zelf nog wel wat nadenken *gedraaide mouwen zijn niet zo praktisch*
  • het stretch stiksel van de naaimachine geeft sterkere naden, maar ook veeeeel meer tornplezier
De volgende keer ga ik de boordstof wel op 80% knippen in plaats van het patroon te gebruiken. Want vooral aan de onderkant "danst" deze een beetje. Al hoop ik dat dat met het wassen nog oplgelost geraakt, de boordstof is de enige stof die ik niet heb voorgewassen. Dus hopen dat ze nog krimpt.

Nand is in ieder geval super blij met zijn tovertrui: "Als ze vuil is he mama dan draai ik ze gewoon om en dan heb ik een nieuwe trui!












zondag 26 oktober 2014

Mini tutorial: Spookjes lampion

Gisteren gingen wij op griezelwandeling.
Bij het inschrijven kregen de jongens een stokje met een lichtje aan.
Het lampionnetje mochten we zelf voorzien.

Op een half uurtje met wat materiaal dat nog in huis was werden deze twee in elkaar gestoken.

Wil je zelf ook eens proberen?

Ik nam enkele foto's:


Tutorial: Spookjes lampion

Benodigdheden:

* Stokje met haakje voor lampions (action of AVA)
* Een transparant 0,50 liter flesje
* dunne witte stof 45cm x 45cm
* witte elastiekjes
* zwart papier en dubbelzijdige tape (of zwarte permanente stift)
*eventueel een metalen kapstokje van ijzerdraad



* snijd of knip het bovenste gedeelte van het flesje af


* knip uit het zwarte papier oogjes en een mond en kleef deze op het flesje met dubbelzijdige tape
( er op tekenen met permanente stift kan ook, maar dat laat meer licht door, dus zijn de oogjes minder duidelijk )


* knip een gaatje in het midden van de stof en steek het lampje er door
* maak het vast met een elastiekje


* stop het lichtje door de hals van het flesje


* doe de stof over het flesje en maak vast met een elastiekje


* leg twee overliggende hoeken op elkaar en leg in de andere twee hoeken een knoop in de stof
* Trek het lapje stof wat aan zodat de oogjes mooi uitkomen

(In een van de spookjes werd een metalen kapstokje gestoken. Het is geen must maar zo heeft het spookje iets meer vorm)



* steek het lichtje aan en je bent klaar om te griezelen!

BOOOOOOOOOH

donderdag 23 oktober 2014

Een, was het maar snel klaar hemdje

Bij onze Nand in de klas is het altijd warm. Veel te warm. Dus besloot ik dat hij nog wel een paar hemdjes met korte mouwen kon gebruiken.

Gewoon een paar simpele hemdjes, en vooral snel klaar.

En daar liep het dus mis. Mijn zelfkennis was even ver te zoeken.

Patroon:
Gingebread, Homemade minicouture
Stof:

Ik begon goed, het Gingerbread patroon, eenvoudig en snel klaar. Tenminste...
Als je er niet hier en daar een aanpassing aan tekent. Zoals een extra rugpas en een ronding aan de buik.

Het stofje, waar ik trouwens helemaal verliefd op ben vroeg om een doorlopende print. Dus niet snel even patroondelen knippen.

Een gewone paspel? Nee hoor! Ik wil boordstof aan de mouwen dus maak ik ook paspel van dezelfde boordstof. Leuk idee, tot het touwtje er een stuk uit schoof. Dan maar zonder touwtje, en met wat gesukkel.

Dan even in elkaar stikken op de gestikte wijven bijeenkomst. Hallo, zelfkennis! Gezelligheid en leuke babbels genoeg, maar concentratie? Dus kraag dubbel gevoerd, uiteindelijk toch nog wat in elkaar gestikt. En hoewel het lang niet het eerste hemdje is dat ik maak, werd er vanalles in een verkeerde volgorde gestikt.

Blijkt dat de zo mooi uitgepaste doorlopende print, toch net iets mistekend was. Gelukkig waren er een paar gestikte wijven die meedachten. Het achterste knopenpad werd wat breder gemaakt met biais. Achteraf gezien een leuk accent.

De volgende Schoten Stikt bijeenkomst werd er getornt. Want zo een te stijve kraag, dat was het toch niet. Natuurlijk had ik al wel alles bijna afgewerkt. Maar even doorbijten...

Dan vlug wat kamsnaps erop. Maar natuurlijk niet de juiste kleur in huis hebben. Dus dan maar weer voor mijn favoriete kopjes gegaan. En natuurlijk knopjes met de hand aannaaien , dat gaat snel en dat doe ik graag. *ironie*

Ok bijna klaar. De Kids Clothes Week gaf me nog een extra motivatie. Vlug nog even de zijnaden locken, want ook dat was ik natuurlijk op het juiste moment vergeten te doen. En dan ... Het mes van de overlock even door de afgewerkte zoom laten snijden. GRRRRR.

Oeps

Gelukkig zijn er nog van die inventieve noodoplossingen, die een voor een extra accent zorgen. Lang niet perfect afgewerkt, maar daar ga ik me nu eens niet aan storen. Zwijg, zelfkennis!

Zo en eindelijk was dat hemdje klaar. Het werd tijd!

Snel? verre van
Perfect? zeker niet
Doorlopende print? ja hoor, van voor en vanachter
Schoon? gelukkig wel!










Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...