maandag 18 februari 2013

Pimp my turnpantoffels

Op zijn eerste schooldag maakte onze Nand al meteen kennis met de turnzaal. Nog geen uur op school en hij had al turnles. Een paar dagen ervoor kregen we van de juf te horen dat hij turnpantoffels moest meebrengen. Zoals het hoort, ging mama dus op jacht naar turnpantoffels...
Zo maagdelijk witte turnpantoffeltjes met een stift gaan besmeuren om zijn naam er op te zetten, dat is niets voor mij. Ik keek nog eens naar mijn snijplottertje, en een half uurtje later, had onze Nand gepimpte turnpantoffels.



Niet zo uitgebreid als bij haar, maar de avond voor zijn eerste schooldag moet ge ook niet te veel risic's nemen nietwaar.

donderdag 14 februari 2013

Mijn draken van zonen

Onze Nand ging nog maar net een weekje naar school en het was al carnaval. Een van mijn eerste naaiprobeersel was een drakencape gemaakt uit badhanddoeken van Ikea. Een Ikea Hack eigenlijk, maar niet zo ingenieus al bij haar. Toen hij klaar was bleek hij veel te groot voor mijn toen 10 maandertje.



Maar ondertussen is hij al flink gegroeid, en met de hulp van een geïnproviseerde riem werd hij snel omgetoverd in een kleine draak. Voor onder de cape plukte ik een paarse t-shirt en jogging broek uit de kast en met zijn groene rubberlaarsjes was het plaatje comlpeet.


Als er interesse is, wil ik me misschien wel eens wagen aan een mini tutorial, want zo moeilijk was die cape niet.

Voor de kleine broer kon ik het ook niet laten en maakte ik op de vorige Schoten Stikt bijeenkomst een super schattig mutsje. Patroon komt van de blog van Ottobre. Ik maakte dubbelzijdig met aan de binnenzijde een fleece van Ikea, dat maakt het wat warmer. De rand van de fleece stikte ik tussen de buiten naad en zie daar: nog een schattig draakje.




woensdag 6 februari 2013

Meet the boys ...

Twee meisjes wilden we, mijn man en ik. Toen bij onze eerste de dokter zei, het is een jongen, moest ik daar toch even aan wennen. Maar ah ja, het tweede zou dan wel een meisje zijn. En zo een grote broer is altijd handig meegenomen.
En de tweede, dat was een meisje, toch voor twee minuten. Toen vroeg ik de dokter of hij echt zeker was en hij keek nog eens ... Oei, wat zie ik daar? Weer een jongen, en weer moest ik er aan wennen.
We waren het er altijd over eens, twee, dat is genoeg, en plots kwamen toch die twijfels, misschien dan nog eentje? Maar als we eerlijk zijn, is twee voor ons toch echt genoeg.

Daar ging dus mijn droom van rokjes naaien, met kleine meisjes frutselen en knutselen, met poppen spelen ...
Maar toen was daar Tante Hilde en haar boek ... Ik nam het mee uit de Schoten Stikt bibliotheek en onze Nand kreeg het onder ogen. En of hij fan is ... hij vindt het fantastisch om de foto's te bekijken.
Zo kreeg ik ook de papa overtuigd dat poppen ook wel kunnen voor jongens, en belande er twee jongens onder onze kerstboom.

Mag ik u voorstellen: kleine Nand en kleine Arend. Net zoals de grote versies een met donker haar en donker bruine kijkers en een met blauwe ogen en een sprietje blond haar.
Kleine Nand kreeg een jeansbroekje gemaakt uit een oude broek van papa. De versie met vaste kleedjes, kwestie van mij het aankleedwerk te besparen. Op zijn t-shirt flockte werd een autootje geflocked.
Kleine Arend kreeg een kruippakje en een pampertje, op zijn buik de tekening die ik ook gebruikte op zijn doopsuiker en in zijn kamertje.






Beide jongens zijn ze fan van hun kleine versie. Mama is ondertussen grote fan van haar jongens.

En die rokjes? Daar vind ik nog wel wat op, wie weet ooit ...


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...